Oh, wat ben je kritisch naar jezelf. Streng ook, het kan altijd beter. Is het je hartestem of je harde stem? Ken je dat? DAt je jezelf soms in gedachten neersabelt? Wat is dat toch?
De kritische gedachten klinken strenger naar jezelf dan naar anderen. En waar je tegen een vriend zegt, joh dat geeft niet, zou je naar jezelf ook wel milder willen kijken.
Het voelt niet echt lekker, maar je rent maar door, met vanbinnen een sluimerend schuldgevoel. Zo van, dit kan beter, “ik moet me toch fijner kunnen voelen dan dit”. Je weet ergens heel goed dat je jezelf tekort doet.
Maar och, zo slecht heb ik het niet, dus wat heb ik te klagen?! En je rent weer door. En ok, er valt altijd een boel weg te relativeren. Die coping mechanismes ken ik ook als de beste. Want als je dan naar het nieuws kijkt en je oorlog en armoede ziet…. tja…
Ja, het is maar hoe je kijkt….. want het gaat hier wel om jou! En hoe meer jij in jouw element bent, hoe meer jij vanuit jouw kern leeft, hoe meer je voor de ander kunt betekenen toch?!
🌞En jij bent hier ook om jezelf gelukkig te maken! Daarbij is het juist dapper als je bij jezelf stelt- ik wil me beter voelen, dus ik kijk wat ik daaraan kan doen!
Ik wil eruit halen wat er in zit, de tijd gaat al zo snel….
Iemand vragen je te spiegelen, je gedachten en twijfels delen is toch juist krachtig. Handvatten die je kunt inzetten om bij jezelf uit te komen. Te kiezen voor waar je hart ligt. In grote dingen, in kleine dingen. Meer te voelen.
Je hoeft ook niet eerst het probleem én de oplossing zelf bedacht te hebben voordat je het deelt met anderen. Juist het delen, erover praten zonder dat je het allemaal al helder hebt brengt je waar je wil zijn.
Als je er mee aan de slag gaat, kan je niet anders dan voorruit. Groeien. Mijn oma zei altijd ‘van schuring komt glans’. Een open deur die je wellicht kent en misschien je nekharen doet reizen, maar zo waar he!
Daarbij is het ook een teken van – staan voor wat je nodig hebt.
Wat kan je nu al doen om wat milder voor jezelf te worden?
Glimlach- door te glimlachen maak je connectie met je hart. Stel je bent een beetje aan het mopperen op jezelf of er gaan vervelende gedachten door je heen. In plaats daarvan trek je je mondhoeken omhoog en je zult langzaam merken dat er iets veranderd. Het kan zijn dat je eerst wat weerstand voelt, maar ga er even meer door… geef het een kans. En als je ogen meedoen, dan gaat het echt een beetje stromen, voel je dat? En merk je misschien op dat je dieper ademt. Dat voelt fijn he? En misschien, héél misschien moet je nu zelfs wel echt lachen. Voel maar wat dat doet met je gemopper en gepieker.
Je hoeft het niet alleen te doen en het allemaal zelf uit te vogelen. Het mag ook een proces zijn. Zodat je stap voor stap mag uitkomen waar jij naartoe wilt.
Even sparren? Dat kan altijd! Stuur me een berichtje of neem contact op als je even wilt sparren.
janneke
Boost je gezondheid met:
No Comment